आँप र लिचीका बोटमा झपक्क मज्जर

महोत्तरी । यसपालि फलफूल खेती गर्ने किसानको मुहारमा खुसी छाएको छ । आँप, लिचीलगायतका फलका बोटमा झपक्क मज्जर लागेपछि उनीहरु रमाएका हुन् । बगैँचामा आँप र लिचीका बोटका हाँगा मज्जरको भारले लपक्क नुहेका देखिन्छ ।

फलफूल खेतीमा राजा मानिने आँपमा पात नै नदेखिने गरी बोटमा मज्जर लागेको छ । त्यसैगरी लिचीका बोट पनि राम्ररी फुलेका छन् । बगैंचामा आँप र लिचीका बोटका मज्जर हेरेर किसान अहिले राम्रो उत्पादन हुने आशमा खुशी छन् । आँप, लिची दुबै बगैंचा खेतीका मुख्य बाली भए पनि जिल्लामा बगैँचा भनेपछि आँप नै बुझिने गरिन्छ ।

‘हेर्नोस न, आँपका बोटमा मज्जरले पात देखिँदैन, यो मज्जर चिचिला लाग्ने हो भने यसपालि राम्रो आम्दानी हुनेछ’ बर्दिबास-९ पशुपतिनगरका बगैँचा खेती गरेका किसान सुरज सिंह कुशवाह भन्छन्, ‘बोटमा देखिएको मज्जरले सारा दुःख बिर्साएको छ ।’

यसपालि आँप राम्रो फल्ने आशले कुशवाहासहितका पशुपतिनगरका किसान मख्ख देखिन्छन् । महतोजस्तै छिमेकको भङ्गाहा-४ का फलफूल खेती गर्दै आएका किसान हरिदेव साहको मन पनिे प्रफुल्ल छ । ‘हाम्रो खुसी र हाँसो यही बगैँचामा छ’ बगैँचामा मज्जरले लपक्क नुहेका आँपका बोट देखाउँदै उनी भन्छन्, ‘बोटमा राम्रो मज्जर छ, आँप राम्रो फल्ने आश छ ।’

पशुपतिनगरका मात्र नभएर व्यावसायिक रुपमा आँप, लिचीसहितका फलफूल खेती गर्ने जिल्लाका सबै भेगका किसानलाई आफ्ना बोटमा खेलेको मज्जरले अहिले दङ्ग बनाएको छ । ‘मज्जरले छोपेर पात हाँगा केही देखिएका छैनन्, मज्जरको भारले हाँगा पनि नुहेका छन्’ बर्दिबास नगरपालिका-५ चेरुका किसान होतराज घिमिरेले आफ्नो आँप बगैँचातिर देखाउँदै भने, ‘ठूलो हावाहुरी नआएर मधुवा ९मज्जरमा लाग्ने एक किसिमको कीरा, रोग० नलागे त यसपालि आँप राम्रो आश छ ।’ अहिले मधुवा नलागिदेओस् र आउने चैत र वैशाखमा हुरिबतासले आँपका चिचिला नझारी देओस् भन्ने उनीले कामना समेत गरिरहेका छन् ।

महोत्तरीसहितका मध्यपूर्वी मधेश-तराईमा चैत/वैशाख रुखो र हुरिबतासको समस्या हुने महिना मानिन्छन् । अहिले असिनारहित माटोमा पर्याप्त चिस्यान पुग्ने गरी वर्षा होस् भन्ने फलफूल र अन्य खेती लगाएतका किसानको चाहना छ । तर यसपालि हिउँदे वर्षा नहुँदा किसानलाई मज्जरमा मधुवा लाग्नेहो कि भन्ने पीर छ । अहिले किसान मज्जरमा मधुवा नलागोस् भनेर पूर्व उपचारका लागि औषधि पानी छर्कदै छन् । वर्षा भए दिने हो भने मज्जरमा लाग्ने कीरा, रुखमा लागेको जालो र पातका दाग आफैं पखालिएर झर्ने किसान बताउँछन् ।

‘वर्षाको पानी अमृतझैं हुन्छ’ बर्दिबास-६ मनहरिपुरका किसान किसान विन्देश्वर यादव भन्छन् । त्यसैले यसपालि हिउँदे वर्षा नभएर किसान चिन्तित छन् । हिउँदे वर्षाले मज्जरको डाँठ बलियो बनाउने, आँपका रुखमा लागेका कीरा पखाल्ने र जरामा पर्याप्त चिस्यान हुँदा फूल नझर्ने र चिचिला बोटमा राम्ररी अडिने उनको अनुभव छ । हिउँदे वर्षा नभएपछि रुखका जरामा सधैंजसो ओसारेर पानी हाल्नु परेको र बोटमा पानीकै फोहरा (मज्जरमा पानी छर्कने) दिने गरिएको बर्दिबास-५ चेरुका किसान राजन पौडेल बताउँछन् ।

अहिले हिउँदे वर्षा नभएर पानीका मुहान सुक्दै गएका हुँदा सास्ती बढेको दुई बिघाभन्दा बढी बगैँचा खेती गरेका उनको भनाइ छ । फलका रुखका लागि बाहिरी प्रयत्नबाट गरिएको सिञ्चाइ र फोहरा वर्षाको पानीजस्तो प्रभावकारी नहुने किसान बताउँछन् । जिल्लाका सबै भेगमा धेरथोर आँप बगैँचा लगाइएको भए पनि बर्दिबास, गौशाला, औरही, मटिहानी, मनराशिशवा र जलेश्वर नगरपालिका तथा पिपरा गाउँपालिका क्षेत्रमा व्यावसायिक रुपमै बगैँचा खेती गरिएको छ ।

खासमा बर्दिबास नगरपालिकाका खयरमारा, टुटेश्वर, ढुङ्ग्रे, गणन्ता, चेरु, सोनापेटी, वरडाँडा, माइस्थान, पाटु, भव्सी, विजलपूरा र पशुपतिनगरका धेरैजसो किसानको खेती भनेकै आँप बगैँचा हो । त्यसैगरी गौशाला नगरक्षेत्रका पडरिया, कालीपुर, भरतपुर, लक्ष्मीनियाँ, फुलकाहा, बेलगाछी, कुष्माढी, रजखोर र रामनगर बगैँचा खेतीका पकेटक्षेत्रका रुपमा मानिन्छन् ।

यस्तै भङ्गाहा नगरपालिकाका बस्तीमा पनि बगैँचा खेती बढ्दो छ । बगैँचा खेतीमा खासगरी आँप, लिची, सपाटो र रुखकटहर जिल्लाका मुख्य फल हुन् । यी सबै गृष्मकालीन फल हुन् ।

कटहरमा फुल झर्ने र मधुवा लाग्ने प्रकोप त्यति नदेखिएपनि आँप र लिचीमा यो समस्या मुख्य भएको किसान बताउँछन् । ‘कटहरको फूलको डाँठ कडा र मोटो हुन्छ, सामान्य हावाहुरीले छुदैन, तर आँप र लिचीका डाँठ कोमल र साना हुने हुँदा सानोतिनो हावाहुरीले पनि मज्जर र टिकोला बग्रेल्ती झार्छ’ बर्दिबास-९ पशुपतिनगरका किसान ब्रह्मदेव महतो भन्छन् । मधुवाको समस्या पनि आँप र लिचीमा बढी हुने महतोसहितका किसानको अनुभव छ । सपाटो चैं व्यवसायको रुपमा नभइ किसानले शोभा र आफ्नो घरका परिवारजनका लागि मात्र लगाउने गरेका पाइएको छ ।

पछिल्लो जारी दशकमा कृषि कार्यका मजदूर पाइन छाडेपछि जिल्लामा बगैँचा खेती गर्ने किसान ह्वात्तै बढेका छन् । मजदूर नपाइने, समयमा खादमल र बीउको अभाव हुने र आवश्यक मात्राको सिञ्चाइ सुविधा नभएपछि अन्नबाली गर्ने ठाउँमा बगैँचा थपिँदै गएर यो खेती बढेको हो । जिल्लामा विक्रम संवत् २०६० सम्म पुगनपुग दुई हजार हेक्टरमा रहेको बगैँचा खेती पछिल्लो करिब दुई दशकको बीचमा बढेर अब छ हजार हेक्टरभन्दा माथि पुगेको कृषि ज्ञान केन्द्र कार्यालय महोत्तरी, जलेश्वरले जनाएको छ ।

बगैँचा खेती बढ्दै गएसँगै किसानले यसबारेको प्राविधिक सल्लाह, रोगव्याधमा उपचार र भरपर्दो बिरुवा नपाएरभने ठगिनु परेको बताउँदै आएका छन् । तीनै तहका सरकारले किसानका मर्का बुझेर आवश्यक सहयोग गर्नुपर्ने किसानको माग छ । -रासस