प्यान्क्रियाटिक क्यान्सर रोक्न खोप ? 

प्यान्क्रियाटिक क्यान्सर सबैभन्दा घातक क्यान्सर मध्ये एक हो। नयाँ एमआरएनए भ्याक्सिनले शल्यक्रिया पछि ट्युमरहरू पुनः उत्पन्न हुनबाट रोक्न सक्छ। प्यान्क्रियाटिक क्यान्सरबाट पीडित १० मध्ये ९ जनाको मृत्यु हुन्छ । विगत ६० वर्षदेखि यसमा बाँच्ने दरमा कुनै सुधार आएको छैन। यसको कुनै प्रभावकारी उपचार समेत उपलब्ध छैन । त्यसैले यो रोगको उपचारमा हुने हरेक प्रकारको प्रगति क्रान्तिभन्दा कम हुँदैन । अहिले ठ्याक्कै यही भइरहेको छ ।

अमेरिकाका अन्वेषकहरूले प्यान्क्रियाटिक क्यान्सर भएका १६ जना बिरामीलाई एमआरएनए भ्याक्सिन दिएका छन्। त्यसअघि उनीहरूको ट्युमर निकालिएको थियो । १८ महिनाको परीक्षण अवधिको अन्त्यमा आधा बिरामीहरूमा यो रोग दोहोरिएन। शल्यक्रियाको केही महिनामै फर्किने क्यान्सरजस्ता रोगको उपचारमा यो प्रयोग ठुलो सफलता हो।

चिकित्सा विज्ञानको संसारमा विरलै चमत्कार हुन्छ। प्यान्क्रियाटिक क्यान्सर विशेषज्ञहरू यस मामिलामा अलि उत्साहित छन्। हेडलबर्गको जर्मन क्यान्सर अनुसन्धान केन्द्रका ट्युमर इम्युनोलोजिस्ट निल्स हल्माले पछिल्लो घटनाक्रमलाई “अद्भुत” र “अप्रत्याशित” समाचारका रूपमा वर्णन गरेका छन् । उल्म-आधारित ग्यास्ट्रोएन्टेरोलॉजिस्ट थोमस जफरलाइनले यसलाई “पूर्ण रूपमा नयाँ दृष्टिकोणका साथ” निर्णायक सफलता भनेका छन् भने उनका सहकर्मी अलेक्ज्याण्डर क्लिगरले यसलाई चिकित्सा क्षेत्रमा क्रान्ति ल्याउने “प्रमुख कदम” का रूपमा वर्णन गरेका छन् ।

१६ जना बिरामीमा मात्रै गरिएको यो अध्ययनको नतिजा नेचर जर्नलमा प्रकाशित भएको छ । यो अध्ययनको दायरा निकै सानो थियो तर सबैभन्दा घातक र लगभग निको नहुने क्यान्सरको उपचारमा एमआरएनए प्रविधिको सफल प्रयोगको यो पहिलो उदाहरण हो। बिरामीको ट्युमरमा परिणत हुने क्यान्सर भ्याक्सिन बनाउने वर्षौँको प्रयास पछि यो निर्णायक सफलता पनि हो।

प्यान्क्रियाटिक क्यान्सर किन यति घातक छ ? 

प्यान्क्रियाज एउटा सानो अङ्ग हो जुन पेट भित्र हुन्छ। त्यहाँ बढ्ने कार्सिनोमा विश्वव्यापी रूपमा क्यान्सर मृत्युको प्रमुख कारणहरू मध्ये एक हो। मुख्य समस्या भनेको प्यान्क्रियाटिक क्यान्सर धेरै ढिलो पत्ता लाग्नु हो। यसलाई प्रारम्भिक अवस्था मै पहिचान गर्न सकिँदैन । यसमा क्यान्सर असामान्य रूपमा ठुलो हुनु वा अन्य अङ्गहरूमा फैलनु अघि बिरामीहरूले कुनै लक्षण अनुभव गर्न सक्दैनन्।

शल्यक्रिया गरेर ट्युमर हटाउन सम्भव भए पनि त्यो फेरि बढ्छ । अर्को कुरा जसले यसको उपचारलाई जटिल बनाएको छ, त्यो यो क्यान्सर परिवर्तन भइरहनु हो । यो क्यान्सरले वातावरण मात्र परिवर्तन गर्दैन, ऊ आफैँले पनि परिवेश परिवर्तन गर्छ । नतिजाको रूपमा कुनै पनि दुई प्यान्क्रियाटिक क्यान्सर समान हुँदैनन् । यसले उपचारलाई विशेष गरी गाह्रो बनाउँछ।

भ्याक्सिनको सहायताले क्यान्सरसँग लड्ने विचार नयाँ होइन। सन् २०१० मा अमेरिकामा प्रोस्टेट क्यान्सरविरुद्धको खोप स्वीकृत भएको थियो। क्यान्सर एमआरएनए भ्याक्सिनमा पनि केही समयदेखि अनुसन्धान भइरहेको छ। हालै, मोडर्ना र मर्क कम्पनीले विकास गरेको एमआरएनए खोप उच्च जोखिमको मेलानोमाको उपचारमा सफल भएको छ। यसमा अझै धेरै गर्न बाँकी छ । धेरै प्रश्नको उत्तर अझै पाउन सकिएको छैन ।

ड्र्यू विजम्यानका अनुसार, अहिलेका लागि परीक्षण र त्रुटि विधिले काम गरिरहेको देखिन्छ। आरएनए खोपले सबै क्यान्सर ठिक गर्दैन भन्ने कुरामा उनी विश्वस्त छन् । तसर्थ यो विधिलाई अहिले सम्म क्रान्ति नभनिए पनि यो प्यान्क्रियाटिक क्यान्सरको हालको उपचारमा आमूल परिवर्तनको अर्को महत्त्वपूर्ण कदम अवश्य साबित हुन सक्छ। -एजेन्सीकाे सहयाेगमा